nieuwe-generatie-baskerville

De generatiewissel is hét moment om zaken in vraag te stellen

Met haar passie voor reisbegeleiding en haar masterdiploma Toerisme op zak, was het voor Juna Cavens lange tijd een uitgemaakte zaak dat ze niet in de voetsporen van haar ouders zou treden. Toch is ze sinds anderhalf jaar de enige actieve telg van de vierde generatie in het familiebedrijf, de Kontichse drukkerij Baskerville. ‘Mijn broer en zus zijn heel blij voor mij dat ik die stap heb gezet en het bedrijf in de familie blijft’, merkt de jonge onderneemster.

De twee oudste kinderen van Birgit Hendrix en Geert Cavens volgden een opleiding tot respectievelijk burgerlijk ingenieur en anesthesist. Toen die ook een carrière in die richting uitbouwden, was het voor beide zaakvoerders wel duidelijk dat die Baskerville niet zouden overnemen. ‘Ook van onze jongste dochter Juna wisten we dat reizen haar passie was en ze vooral in die richting verder wou.

Met onze zestigste verjaardag in aantocht, begonnen we na het volgen van het Voka-traject Transitio dus stilaan uit te kijken naar een overnemer. Al snel was er een kandidaat met grote interesse. Vooraleer een deal te sluiten, wilden we toch horen hoe onze kinderen daarover dachten’, herinneren Birgit en Geert zich.

Tot een verkoop van het familiebedrijf kwam het uiteindelijk niet, want in het najaar van 2021 klom Juna dan toch aan boord bij Baskerville. ‘Als kind zag ik mijn ouders altijd hard werken in het bedrijf. Mama ging bijvoorbeeld na het avondeten vaak terug naar de drukkerij om offertes te maken of orders op te starten. In mijn jeugd heb ik er ook vele vakanties en weekends meegeholpen. Maar aangezien de reiswereld me aantrok, kwam het niet in me op om voor de drukkerij te kiezen’, vertelt ze.

Tot corona evenwel de kop opstak en de toerismebranche daardoor tot stilstand kwam. ‘Ik werd technisch werkloos en maakte me toen nuttig in een ziekenhuislabo. Daarna keerde ik wel nog terug naar mijn job in toerisme. Toen mijn ouders dan een mogelijke overname ter sprake brachten,
heb ik hen een week bedenktijd gevraagd.

Ik kreeg het niet over mijn hart om zomaar afscheid te moeten nemen van een bloeiend familiebedrijf met een mooie historiek. In mijn achterhoofd zag ik het runnen van een eigen bedrijf ook altijd als mijn plan B. Ik besefte dat een overname onomkeerbaar zou zijn en ik de kans geen tweede keer zou krijgen. Na dat weekje besloot mijn impulsieve ik om de sprong te wagen. Goed anderhalf jaar verder blijkt wel dat ik hier de uitdagingen vind die ik nodig heb.’

VREUGDE OM OPVOLGING

Voor haar ouders kwam Juna’s beslissing als een totale verrassing. ‘We hebben onze kinderen nooit trachten te sturen, integendeel. We gaven hen mee een opleiding te kiezen die ze zelf volledig zagen zitten. Maar toen Juna aangaf dat ze in het familiebedrijf wou stappen, was dat wel een van de gelukkigste dagen van ons leven’ geeft mama Birgit grif toe.

Als enige geïnteresseerde van zes kinderen nam zij samen met Geert het bedrijf in 1997 over van haar vader Jef Hendrix, net zoals die dat in 1965 samen met zijn echtgenote Lutgart Peeters had gedaan bij het plotse overlijden van zijn vader en oprichter Hubert Hendrix. ‘Mijn vader ziet nu tot zijn vreugde hoe een kleinkind voortschrijft aan het verhaal. Ik hoop dat ik dit later ook mag meemaken.

Voor mij was het niet onlogisch om mijn vader op te volgen, nadat ik eerst een tweetal jaar elders had gewerkt als grafisch vormgever. Als kind woonde ik voor de drukkerij, waardoor ik ermee ben opgegroeid en er regelmatig een handje hielp’, vertelt Birgit, die haar man al snel vroeg om haar te vervoegen in het bedrijf. ‘Zonder enige grafische achtergrond maar met de nodige bijscholing heb ik het grafische vak al doende op de werkvloer leren kennen’, pikt Geert in.

Terwijl hij zich vooral bekommert om de commerciële zaken en het creatieve denkwerk, neemt Birgit het management en de calculaties voor haar rekening. Momenteel tracht Juna dat luik zo goed mogelijk onder de knie te krijgen.

‘Daarmee zet ze mooie stappen vooruit’, merken beide ouders. ‘Het is trouwens niet zo dat we ons binnenkort al helemaal uit het bedrijf terugtrekken. We gaan nog een tijdje volop kennis en ervaringen uitwisselen. De generatiewissel is ook een mooie aanleiding om bestaande zaken eens in vraag te stellen.

De tijden zijn veranderd en bij ondernemen komen nu veel meer facetten kijken dan vroeger. Daar moet je met een open blik naar durven kijken en onderling open over praten. In deze fase is het zeker voor Juna belangrijk om te weten waaraan en waaraf.’

‘Ik heb zeker het gevoel dat ik mijn ouders alles kan vertellen. En als ik met nieuwe ideeën kom, schieten ze die allerminst bij voorbaat af. Tenzij ze uit eigen ervaring weten dat die tot niets leiden, maar dat is ook al goed om weten’, beseft Juna.

CHARME ÉN VEEL POTENTIEEL

Haar ouders geloven dat haar hands-on instelling haar zal helpen om Baskerville als onafhankelijk bedrijf een toekomst te geven in een concurrentiële sector, waarin overnames de laatste jaren troef waren.

‘Ook mij triggerde het om het familiebedrijf zijn charme niet te laten verliezen, wat toch het gevaar is bij een overname door een andere speler’, zegt Juna.

‘Met een aantal medewerkers die afstevenen op hun pensioen, is het ook aan haar om een jonge generatie medewerkers binnen te loodsen’, pikken Birgit en Geert in. ‘Het was nooit onze ambitie om gigantische volumes te draaien en ongeziene groeispurten te maken, wel om mooie dingen te maken op basis van een goed contact met onze klanten en zo financieel telkens weer stappen vooruit te zetten. We doen vooral maatwerk in zowel papier als karton dat veel afwerking vraagt, zoals point-of-salesmateriaal, productdisplays, speciale verpakkingen en bordspelen op kleine oplages.

We onderscheiden ons door nagenoeg alles zelf te drukken en af te werken. In ons wereldje zijn we niet zomaar een van de zovelen; het is wel geweten waarvoor we staan.

Intussen bijna twaalf jaar geleden zijn we verhuisd naar onze huidige locatie in Kontich, die nog helemaal beantwoordt aan de moderne behoeften. Grote investeringen zijn niet meteen aan de orde. We kunnen dus een mooi bedrijf met veel toekomstpotentieel overdragen.’

PLATO ALS VOORBEREIDING

Wanneer dat zal gebeuren, laten Birgit en Geert in het midden. ‘De overdracht zal geleidelijk verlopen. We kunnen het bedrijf nu al met gerust hart toevertrouwen aan Juna als we vakantie nemen. Samen met onze medewerkers Linne en Lisette, die respectievelijk de prepress en de orders begeleiden, houdt ze alles netjes draaiende. En dat zal ons op een heel natuurlijke manier leiden naar het kantelmoment waarop zij het roer in handen zal nemen’, geven ze aan.

Net zoals Birgit eerder al deelnam aan Plato Ladies, informeerde Juna Cavens zich in de Plato-groep Next Generation over de do’s en don’ts bij een generatiewissel in het familiebedrijf. ‘Ten slotte weet je aanvankelijk niet echt waaraan je begint. Je vrienden kunnen je niet helpen, want ook zij kunnen zich niet inbeelden waarmee je worstelt’, merkte ze.

‘Door te babbelen met anderen in dezelfde situatie krijg je daar wel een beter beeld van. Zo biedt de groep je een nuttig klankbord voor de vragen waarmee je zit.’

Dit artikel verscheen eerder in het Voka Magazine.